شاید این آخرین باری باشه که توی سال 1389 وبلاگ رو به روز می کنم.سال 1390 رو پیشاپیش با یه کار جدید به شما دوستای عزیز تبریک میگم و با تمام اینکه می دونم برآورده نمیشه ولی براتون سال پر برکتی رو آرزو می کنم.

 

پر از لحظه های بدون توام

قدم میزنم بی تو فرسنگها

قدم میزنم در کنار خودم

قدم میزنم مثل دلتنگها

 

نه می تونم احوالپرسی کنم

نه اینکه پیش آدما بد بشم

فقط میشه با خنده ی سرسری

کلاهم رو بردارم و رد بشم

 

قمار من و تو یه دل کم داره

می خوام برگای آسمو رو کنم

می خوام برگای زرد این کوچه رو

به یاد بهار تو جارو کنم

 

خدا با دو تا چشم تو میتونه

دل بی هوامو هوایی کنه

یه روز دل به دریای تو میزنم

خدا وقتی که نا خدایی کنه

 

نوشته شده در شنبه 89/12/28ساعت 9:36 صبح توسط عبدالرضا نورپور نظرات ( ) |